سمان ام تی ای ۳ گرمی

سمان MTA (Mineral Trioxide Aggregate) یکی از پیشرفته‌ترین و پرکاربردترین مواد در علم اندودنتیکس مدرن است. این محصول، که به دلیل خواص فیزیکی و بیولوژیکی ممتاز خود شهرت یافته، به عنوان یک ماده ترمیم‌کننده و سدکننده در شرایطی که حفظ حیات پالپ یا ترمیم ساختارهای آسیب‌دیده ریشه مد نظر است، به کار می‌رود. بسته‌بندی ۳ گرمی این سمان، دوز دقیقی را برای پروسیجرهای مختلف دندانپزشکی فراهم می‌کند و از هدررفت ماده جلوگیری می‌نماید.

برخلاف بسیاری از سمان‌های سنتی، MTA نه تنها در برابر رطوبت مقاوم است، بلکه برای آغاز واکنش سخت شدن خود به رطوبت (خون یا مایعات بافتی) نیاز دارد. این ویژگی هیدرولیک، آن را به گزینه‌ای بی‌رقیب برای محیط چالش‌برانگیز داخل کانال ریشه تبدیل کرده است. در ادامه به بررسی دقیق ویژگی‌ها و مزایای بالینی این محصول می‌پردازیم.

ویژگی‌های کلیدی و مشخصات فنی

سمان MTA ۳ گرمی متشکل از پودر بسیار ریزی است که عمدتاً شامل تری‌کلسیم سیلیکات، دی‌کلسیم سیلیکات و اکسید بیسموت (به عنوان عامل رادیواپک) می‌باشد. هنگام مخلوط شدن با آب مقطر استریل، یک واکنش هیدراتاسیون آغاز می‌شود که منجر به تشکیل یک ژل کلوئیدی و سپس سخت شدن ماده می‌گردد. مشخصات فنی برجسته آن شامل زمان کارکرد (Working Time) مناسب برای جایگذاری دقیق، زمان سخت شدن (Setting Time) بالینی قابل قبول، و مقاومت فشاری بالا پس از ست شدن کامل است. همچنین، این ماده دارای pH اولیه بسیار قلیایی (حدود ۱۲.۵) پس از مخلوط شدن است که خاصیت ضد میکروبی قوی ایجاد می‌کند.

مزایا و فواید استفاده از محصول

مزیت اصلی سمان MTA در زیست‌سازگاری (Biocompatibility) فوق‌العاده آن نهفته است؛ این ماده توسط بدن به عنوان یک ماده خارجی شناسایی نشده و باعث تحریک بافت‌های زنده نمی‌شود. این ویژگی، همراه با توانایی القای مینرالیزاسیون (تشکیل بافت سخت)، آن را برای پوشش مستقیم پالپ ایده‌آل می‌سازد. توانایی سیل‌کنندگی برتر آن، چه به عنوان سد اپیکال و چه در ترمیم پرفوراسیون، از نفوذ میکروارگانیسم‌ها به طور کامل جلوگیری کرده و شانس موفقیت درمان ریشه را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد. ثبات ابعادی آن پس از سخت شدن (عدم انقباض) نیز به دوام طولانی‌مدت ترمیم کمک شایانی می‌کند.

کاربردها و موارد مصرف

تطبیق‌پذیری سمان MTA ۳ گرمی، آن را برای طیف وسیعی از درمان‌های تخصصی اندودنتیک مناسب ساخته است. این کاربردها عبارتند از:

• پوشش پالپ (Pulp Capping): در موارد اکسپوز شدن (آشکار شدن) پالپ زنده به منظور حفظ حیات آن.
• پالپوتومی (Pulpotomy): به ویژه در دندان‌های دائمی جوان با ریشه ناکامل.
• ترمیم پرفوراسیون: ترمیم سوراخ‌شدگی‌های ایجاد شده در کف پالپ چمبر یا دیواره‌های کانال ریشه.
• اپکسیفیکاسیون (Apexification): ایجاد یک سد سخت در انتهای ریشه دندان‌های نابالغ (با اپکس باز) و نکروتیک.
• پر کردن انتهای ریشه (Root-End Filling): به عنوان ماده پرکننده در جراحی‌های پری‌اپیکال (مانند اپیکواکتومی).
• درمان تحلیل داخلی و خارجی ریشه (Resorption Treatment): به عنوان سد در برابر تحلیل رفتن ساختار دندان.