چست باتل

سیستم درناژ قفسه سینه یا چست باتل، یکی از اساسی‌ترین ابزارها در پزشکی تنفسی، جراحی قلب و قفسه سینه و بخش‌های مراقبت ویژه است. این سیستم به طور مستقیم به یک کاتتر توراسیک (چست تیوب) که در فضای پلورال بیمار قرار داده شده است، متصل می‌شود و ماموریت حیاتی آن، برقراری مجدد فیزیولوژی طبیعی تنفس از طریق بازگرداندن فشار منفی در این فضا است.

این سیستم‌ها معمولاً در مدل‌های یک، دو یا سه محفظه‌ای عرضه می‌شوند. محفظه اول، محفظه جمع‌آوری (Collection Chamber) است که ترشحات و خون خروجی از بیمار در آن جمع شده و توسط کادر درمان پایش می‌شود. محفظه دوم، محفظه واتر سیل (Water-Seal Chamber) است که با مقداری آب استریل پر می‌شود و مانند یک شیر یک‌طرفه عمل می‌کند؛ هوا و مایع می‌توانند خارج شوند، اما هوا نمی‌تواند به داخل بازگردد. وجود حباب در این محفظه نشان‌دهنده خروج هوا (Air Leak) از ریه بیمار است. در مدل‌های پیشرفته‌تر، محفظه سوم، محفظه کنترل ساکشن (Suction Control Chamber) است که امکان اتصال به ساکشن مرکزی و اعمال مکش کنترل‌شده و دقیق را برای تسریع تخلیه فراهم می‌کند.

ویژگی‌های کلیدی و مشخصات فنی

چست باتل‌ها از مواد پلیمری مدیکال گرید، شفاف و مقاوم ساخته شده‌اند. شفافیت بدنه برای مشاهده دقیق حجم، رنگ و قوام ترشحات و همچنین پایش حباب‌سازی (Bubbling) و نوسانات سطح آب (Tidaling) در محفظه واتر سیل ضروری است. این سیستم‌ها دارای لوله‌های رابط بلند و انعطاف‌پذیر و مقاوم به پیچ‌خوردگی (Kink-Resistant) هستند. اتصالات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که اتصال ایمن و نفوذناپذیری را با چست تیوب بیمار برقرار کنند. وجود یک پایه پهن یا آویز مخصوص، از واژگونی دستگاه جلوگیری می‌کند.

مزایا و فواید استفاده از محصول

مهم‌ترین فایده چست باتل، **نجات‌بخش بودن** آن در شرایطی مانند پنوموتوراکس فشاری و هموتوراکس شدید است. این سیستم با تخلیه موثر، به ریه اجازه باز شدن می‌دهد و دیسترس تنفسی بیمار را برطرف می‌کند. در جراحی‌های قلب، به طور موثری خون و مایعات را از اطراف قلب و ریه تخلیه کرده و از بروز تامپوناد قلبی جلوگیری می‌کند. قابلیت پایش دقیق حجم مایع خروجی، یک ابزار تشخیصی مهم برای ارزیابی خونریزی فعال پس از جراحی یا تروما در اختیار جراح قرار می‌دهد.

کاربردها و موارد مصرف

استفاده از چست باتل در هر وضعیتی که یکپارچگی فضای پلورال به هم خورده باشد، ضروری است:

• پنوموتوراکس (Pneumothorax): تجمع هوا در فضای پلورال (چه به صورت خودبخودی و چه ناشی از تروما).
• هموتوراکس (Hemothorax): تجمع خون در فضای پلورال، معمولاً پس از تروما یا جراحی.
• افیوژن پلورال (Pleural Effusion): تجمع مایعات (مانند مایع چرکی در آمپیم یا مایع ناشی از نارسایی قلبی یا بدخیمی).
• پس از جراحی قلب و ریه: به عنوان بخشی استاندارد از مراقبت پس از عمل برای تخلیه هوا و خون باقیمانده.