تست تشخیصی آنتی بادی IgG هلیکوباکتر پیلوری (HPG)

هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) یک باکتری گرم منفی است که به طور اختصاصی مخاط معده انسان را آلوده می‌کند و به عنوان عامل اصلی گاستریت مزمن (ورم معده)، زخم‌های پپتیک (معده و دوازدهه) و همچنین ریسک فاکتور کلیدی برای سرطان معده شناخته می‌شود. با توجه به شیوع بالای این عفونت در سراسر جهان، تشخیص دقیق آن برای مدیریت صحیح بیماران و جلوگیری از عوارض جدی، اهمیت فراوانی دارد.

کیت‌های تشخیصی مبتنی بر سرولوژی، به ویژه تست آنتی‌بادی IgG، به دلیل سهولت اجرا و ماهیت غیرتهاجمی، به طور گسترده‌ای به عنوان اولین خط ارزیابی مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنتی‌بادی‌های IgG معمولاً چند هفته پس از شروع عفونت در خون ظاهر می‌شوند و می‌توانند برای ماه‌ها یا حتی سال‌ها پس از ریشه‌کنی موفقیت‌آمیز باکتری نیز در سطح قابل تشخیصی باقی بمانند. بنابراین، این تست برای تأیید مواجهه فرد با باکتری بسیار عالی عمل می‌کند.

ویژگی‌های کلیدی و مشخصات فنی

این کیت‌ها عموماً بر پایه روش ایمونواسی آنزیمی (ELISA) توسعه یافته‌اند. این متدولوژی شامل استفاده از میکروپلیت‌هایی است که چاهک‌های آن با آنتی‌ژن‌های بسیار خالص و اختصاصی H. pylori پوشانده شده‌اند. نمونه سرم یا پلاسمای بیمار پس از رقیق‌سازی به چاهک‌ها اضافه می‌شود. در صورت وجود آنتی‌بادی‌های IgG اختصاصی، آن‌ها به آنتی‌ژن متصل شده و پس از افزودن کونژوگه (آنتی‌بادی ضد IgG انسانی متصل به آنزیم) و سوبسترا، یک واکنش رنگ‌زایی ایجاد می‌شود که شدت آن توسط دستگاه الایزا ریدر خوانده می‌شود. حساسیت (Sensitivity) و ویژگی (Specificity) بالا از مشخصات فنی بارز این کیت‌های معتبر است.

مزایا و فواید استفاده از محصول

بزرگترین مزیت تست IgG، **سهولت، سرعت و غیرتهاجمی بودن** آن است. برخلاف آندوسکوپی، نیازی به آمادگی بیمار یا تجهیزات پیچیده تشخیصی نیست و تنها یک نمونه‌گیری خون کافی است. این ویژگی آن را به ابزاری ایده‌آل برای **غربالگری اولیه** در بیمارانی با علائم سوءهاضمه (Dyspepsia) تبدیل کرده است. در صورتی که تست IgG منفی باشد، با اطمینان بالایی می‌توان ابتلا به H. pylori را (به خصوص در جوامعی با شیوع متوسط تا بالا) رد کرد. همچنین این تست‌ها برای **مطالعات اپیدمیولوژیک** جهت تخمین شیوع عفونت در جوامع مختلف بسیار کاربردی هستند.

کاربردها و موارد مصرف

این کیت انحصراً در آزمایشگاه‌های تشخیص طبی برای ارزیابی بیماران مشکوک به عفونت هلیکوباکتر پیلوری به کار می‌رود. کاربردهای اصلی عبارتند از:

• غربالگری بیماران مبتلا به سوءهاضمه مزمن یا درد اپی‌گاستر.
• ارزیابی اولیه در بیمارانی که کاندیدای آندوسکوپی نیستند یا تمایلی به انجام آن ندارند.
• استفاده در مطالعات همه‌گیرشناسی برای تعیین نرخ مواجهه با H. pylori در یک جمعیت.

نکته بسیار مهم: از آنجایی که آنتی‌بادی IgG پس از درمان موفقیت‌آمیز نیز تا مدت‌ها در خون باقی می‌ماند، این تست به هیچ عنوان برای **تأیید ریشه‌کنی باکتری** یا پایش روند درمان مناسب **نیست**. برای این منظور باید از تست‌های دیگری مانند تست تنفسی اوره (UBT) یا تست آنتی‌ژن مدفوعی استفاده شود.