کلیپس پلیمری (هموکلیپس)

کلیپس‌های پلیمری که با نام عمومی هموکلیپس (برگرفته از نام‌های تجاری رایج) نیز شناخته می‌شوند، استاندارد جدیدی را در تکنیک‌های لیگاسیون (بستن) عروق و مجاری در جراحی‌های کم‌تهاجمی تعریف کرده‌اند. این ابزارها به طور خاص برای غلبه بر برخی محدودیت‌های کلیپس‌های تیتانیومی سنتی، مانند احتمال لغزش از روی بافت‌های ضخیم یا ایجاد آرتیفکت در تصویربرداری‌های پزشکی، طراحی شده‌اند.

طراحی V شکل این کلیپس‌ها به همراه شیارهای داخلی و مکانیزم قفل‌شونده پیشرفته، تضمین می‌کند که پس از بسته شدن، بافت به طور کامل در آغوش کلیپس قرار گرفته و یک انسداد 360 درجه و نفوذناپذیر ایجاد شود. این ابزارها در سایزهای مختلف (مانند متوسط، بزرگ و بسیار بزرگ) و متناسب با اپلایرهای (Appliers) با قطرهای متفاوت عرضه می‌شوند تا جراح بتواند بر اساس قطر رگ یا مجرای مورد نظر، مناسب‌ترین گزینه را انتخاب نماید.

ویژگی‌های کلیدی و مشخصات فنی

کلیپس‌های پلیمری از یک پلیمر درجه یک مدیکال (Medical-Grade Polymer) ساخته شده‌اند که از نظر بیولوژیکی کاملاً خنثی و غیر سمی است. این ماده غیرقابل جذب بوده و برای انسداد دائمی طراحی شده است. ویژگی برجسته این کلیپس‌ها، سیستم قفل‌شونده منحصربه‌فرد آن‌ها است که اغلب با یک بازخورد لمسی (Haptic Feedback) به جراح، اطمینان از بسته شدن کامل و قفل شدن را می‌دهد. این کلیپس‌ها استریل و یکبار مصرف هستند و در کارتریج‌های مخصوص برای بارگذاری آسان درون اپلایر قرار دارند. همچنین این محصولات فاقد لاتکس و DEHP می‌باشند.

مزایا و فواید استفاده از محصول

مهم‌ترین مزیت کلیپس پلیمری، ایمنی و قابلیت اطمینان بسیار بالای آن در بستن عروق است؛ مکانیزم قفل‌شونده، خطر لیز خوردن یا باز شدن کلیپس پس از جراحی را تقریباً به صفر می‌رساند. مزیت حیاتی دیگر، سازگاری با تصویربرداری (Imaging Compatibility) است؛ برخلاف کلیپس‌های فلزی، این کلیپس‌ها در تصاویر CT اسکن و MRI هیچ‌گونه آرتیفکت یا تداخلی ایجاد نمی‌کنند که این امر برای پیگیری‌های تشخیصی پس از عمل بیمار بسیار ارزشمند است. علاوه بر این، سرعت استفاده از آن‌ها بسیار بیشتر از بخیه زدن دستی (Suturing) است که منجر به کاهش زمان بیهوشی و کوتاه‌تر شدن زمان کل جراحی می‌شود.

کاربردها و موارد مصرف

کلیپس پلیمری ابزاری پرکاربرد در طیف وسیعی از جراحی‌های لاپاراسکوپی و باز است. این کلیپس‌ها به طور روتین در کوله‌سیستکتومی لاپاراسکوپیک ( برداشتن کیسه صفرا) برای بستن مجرای سیستیک و شریان سیستیک استفاده می‌شوند. سایر کاربردهای عمده شامل جراحی‌های اورولوژی (مانند نفرکتومی لاپاراسکوپیک برای بستن شریان و ورید کلیوی)، جراحی‌های کولورکتال (بستن عروق مزانتریک)، اسپلنکتومی (طحال‌برداری) و به طور کلی در هر جراحی که نیاز به انسداد ایمن و دائمی عروق خونی یا مجاری بافتی وجود دارد، می‌باشد.